Süleymaniye Cami

 Süleymaniye Cami 1551-1558 yılları arasında Kanuni Sultan Süleyman'ın isteği üzerine İstanbul Eminönü Semtinin Süleymaniye bölgesinde Mimar Sinan tarafından inşa edilmiştir.

 Mimar Sinan 85 yaşında yaptığı bu eseri kalfalık eseri olarak bilinmektedir

.Süleymaniye Cami’nin çevresinde Kütüphane, hamam, medrese, imaret, dükkanlar ve hazire bulunmaktadır. Süleymaniye Cami ile birlikte her biri Süleymaniye Külliyesi'nin birer parçasıdır.

 Süleymaniye Camii Osmanlı dönemi Mimarisinin en önemli eserlerinden ve örneklerinden biridir. Yüzyıllardır İstanbul'da yüz üzerinde deprem olmasına rağmen Süleymaniye Cami’nin üzerinde tek bir çatlak yoktur. Kubbesi 53 metre yüksekliğinde ve 27.5 metre çapındadır. Bu büyük kubbe tıpkı Ayasofya’da olduğu üzere yarım kubbe ile dayanıklaştırılmıştır.

Caminin avlusunun 4 köşe noktasında minareler mevcuttur. Minarelerin boyutları birbirinden farklıdır. Avlunun kuzey bölümünde bulunan minareler ikişer şerefeli ve 56 metre boyutunda inşa edilmiştir, bu iki minare son cemaatin giriş cephesi duvarının köşesindedir.

  Diğer iki minare ise camiye bitişik olarak inşa edilmiştir. Üçer şerefeli olup yükseklikleri 76 metredir. Caminin ana kubbe kasnağında Mimar Sinan'ın hesaplarına göre en iyi aydınlatmayı sağlamak üzere 32 adet pencere açılmıştır.

Mimar Sinan'ın üstünde Mimarlık yeteneği ve zekası sayesinde düşünmüş olduğu bir bölüm ise Cami içindeki yağ lambalarından çıkan isleri bir bölgeye toplayacak hava akımını hesaplayarak, Caminin ana giriş kapısının üzerinde bir odaya toplamıştır. Bu isler Caminin içersini çevreleyen Tezyinat İşlemeler için mürekkep yapımında kullanılmıştır.

Cami avlusunun çevresinde toplamda 28 üstü örtülü açık yer bulunmaktadır. Dikdörtgen bir şema üzerinde kurulan bu avlunun tam ortasında caminin şadırvanı bulunmaktadır. Kanuni Sultan Süleyman ile eşi Hürrem Sultanında bulunduğu bir  mezarlık bulunmaktadır.